Om decibitus of doorliggen te voorkomen zeggen de officiële richtlijnen dat een goede bedhouding, een goed bed en matras en vooral ook het geven van wisselligging belangrijk is. Dat is zeker zo, maar uit metingen blijkt dat het vergroten van het contactoppervlak tussen het lichaam van de cliënt en de onderlaag de kans op decubitus kan verkleinen.
Kijk maar eens op dit filmpje:
https://youtu.be/pNIcGD3DYFU
Dat is op zich ook wel logisch, maar er wordt nog te weinig praktisch gevolg aan gegeven. De houding waarin de cliënt in bed ligt of zit en de spreidingsmogelijkheden door de bedinstelling kunnen aanzienlijke invloed hebben. Van Leen et al. (2010) veronderstellen dat oppervlaktevergroting wel eens het belangrijkste zou kunnen zijn. Zij gingen in hun onderzoek zelfs zo ver dat zij het aantal wisselliggingen beperkten en zich met name richtten op vergroten van het contactoppervlak. Opzienbarend was dat de incidentie van decubituswonden lager werd. Verder onderzoek is wel nodig om te zien hoe sterk dit verband is: dus wisselligging blijft enorm belangrijk.
Maar hoe vergroot je dat contactoppervlak? Door maximaal gebruik te maken van de ondersteuningsopties van het bed: dus de Fowler-opties, een goed gespreide steun voor rug, bekken, benen, daar waar nodig gebruik maken van lig- en zitondersteuning en het controleren of de cliënt comfortabel en breed ondersteund is en er geen restspanning meer bestaat.
Dit bevestigt dat er nog een wereld te winnen is als het gaat om het voorkomen van decubitus. Meer weten? In het Gebruiksboekje dat Gezond & Zeker volledig heeft laten herzien is een speciaal hoofdstuk opgenomen over dit onderwerk. Het werd uitgedeeld op de regiodagen en de Gezond & Zeker Innovatiedag vorig jaar, maar is tegen drukkosten verkrijgbaar ook voor jou.
