Bij Gezond & Zeker delen we af en toe een dilemma. We zijn heel benieuwd hoe jij hierover denkt. Reageren op het dilemma kan via info@gezondenzeker.nl of via onze social media kanalen. Deze keer gaat het dilemma over zelfredzaamheid en het stimuleren daarvan.
We kregen een e-mail van een lezer over hoe ver je moet gaan met het stimuleren van zelfredzaamheid. Ze vond de ZelfredzaamheidsRadar een heel goed instrument om te kijken wat de cliënt nog kan, en hoe je zo iemand kunt ondersteunen in zijn zelfredzaamheid. Maar waar ligt de grens? Denk bijvoorbeeld aan een hoogbejaarde man, die zeven jaar lijdt aan dementie. De vooruitzichten op herstel van functies zijn afwezig. Overvragen we dit soort cliënten dan niet met het stimuleren van zelfredzaamheid? Zouden we niet sneller moeten kiezen voor het bieden van comfort, rust en 
ondersteuning? Aan de andere kant weten we heel goed dat ‘rust roest’. Als we onze cliënten pamperen komen ze versneld in een neerwaartse spiraal terecht en kunnen ze al snel niets meer. We hebben dus een dilemma. Is er een grens aan het activeren van onze cliënten? Wat vind jij? En zo ja, waar ligt die grens?
Reageer op dit dilemma via info@gezondenzeker.nl of onze social media kanalen.
