Ook het type incontinentiemateriaal kan helpen om zelfredzaam te blijven bij de toiletgang. Grofweg zijn er drie types: de inleggers, broekjes en de inco’s met een buikband.
Met een inlegger belemmer je mensen nauwelijks in hun zelfredzaamheid. Maar de opnamecapaciteit is niet altijd genoeg. De volgende stap is een broekje. Dat is wat ingrijpender, maar het aan- en uitdoen is grotendeels vergelijkbaar met gewoon ondergoed. Wel is het wisselen wat lastiger als de inco vol is. Om te voorkomen dat je dan de broek of panty helemaal uit moet trekken, zijn er broekjes met plakkers aan de zijkant. Of broekjes die je aan de zijkant kapot kunt scheuren. Tenslotte is er het buikbandsysteem. Dat is lastiger aanbrengen voor een zelfstandige cliënt, maar het is voor jou fysiek minder belastend, zeker bij zwaar incontinente cliënten. Bekijk dit filmpje maar eens.
Anderzijds kan het buikbandsysteem met name bij mannen die staand kunnen plassen juist weer erg handig zijn. Zij kunnen het deel waarmee de urine wordt opgenomen losmaken (klittenband) en na het plassen weer vastmaken. Eventueel (fors) nadruppelen is dan geen probleem.
